Szczęściodoły

Szczęściodoły Agnieszki Wiktorowskiej-Chmielewskiej to propozycja w pełni dojrzała i świadoma. Autorka prezentuje w niej swoją własną i osobną wizję poezji. W niebanalny sposób obrazując to, co ją otacza. Agnieszka Wiktorowska-Chmielewska jest poetką
spostrzeżeń, a nawet mikrospostrzeżeń, dzięki czemu osiąga ten wyjątkowy stan wrażliwej i mądrej uważności. Uważności, bez której nie ma dobrej poezji. Tutaj ta uważność jest wyczuleniem na każdy niuans rzeczywistości, zestawiając małe z ogromem, dalekie
z tym, co bliskie, koniec z początkiem, miłość z obojętnością, piękno z brzydotą. Autorka unaocznia połączenia między tym, co wydaje się niemożliwe, a tym, co jest czymś zwykłym i nawykowym. Przybliża nas do pewnego rodzaju zwyczajności, a poprzez nazwanie, czym ta zwyczajność bywa, uwalnia nas od niej na rzecz poetyckiej impresji. [...] Te wiersze są pełne ukrytych znaczeń, zaszyfrowane w słowach czekają na uważnego czytelnika. Takiego, który oswoi figury poetyckie i przyjmie je jak swoje własne. Myślę, że książka ta jest ważnym głosem dla nas wszystkich.

Z "Posłowia" Ewy Sonnenberg