Komedie, t. IV

Komedie Plauta mimo upływu wieków nadal bawią do łez. Komediopisarz nie chciał pouczać ludzi, lecz jedynie dostarczać im rozrywki. Jego sztuki pełne są dowcipów, kalamburów, przebiegłych forteli, przebieranek, niespodziewanych zwrotów akcji, wesołych qui pro quo i poruszających scen rozpoznania, które prowadzą do szczęśliwego zakończenia. Na Plautyńskiej scenie pojawiają się czuli kochankowie, ale także zakochani starcy, despotyczne żony, nadużywające wina stręczycielki, bezwzględne hetery i oczywiście sprytni niewolnicy, którzy trzymają w ręku wszystkie wątki komediowej intrygi.