Kliszczacy – gwara i kultura
red. Maciej Rak, red. Monika Brytan-Ciepielak
Stron: 220
Dział: językoznawstwo
ISBN: 9788381387170
Publikacja elektroniczna: https://books.akademicka.pl/publishing/catalog/book/402
|
Wydanie elektroniczne |
---|---|
Kliszczaki, czyli Górale od Łętowni, osiedli pomniejszą kotlinę rzeki Raby poniżej osad Zagórzan. Siedziby ich są na znacznej przestrzeni oddzielone od siedzib Zagórzan wyłomem Raby, a na północ za jej biegiem przeciągnęły się aż do wsi Stróży. Czternaście tylko wsi należy do tego małego rodu, który dla różnicy w stroju przez szyderstwo Kliszczakami bywa nazywany (nosi bowiem w kliszcz ściągłe spodnie), sam siebie nazywa on jednakowoż Góralem, od zachodu graniczy ten ród z Babigórcami, od południa i wschodu z Zagórzanami, na północ z Lachami, bo wszystkie osady poniżej północnej granicy góralszczyzny położone nazywają się Lackiemi osadami, a granice zewnętrzne Górali zdają się odpowiadać historycznym granicom Starej Chrobacyi. Wsie przez Kliszczaków zamieszkałe legły w małej kępie obok siebie otoczone wyniosłemi działami około, a złączone tylko za biegiem rzeki Raby. Wsie te są następujące: Trzebinia, Stróża, Pścim, Więciórka, Więcierza, Zawada, Bogdanówka, Tokarnia, Krzeczonów, Skomielna Czarna, Lubień, Łętownia, Krzeczów, Tęczyn.
Wincenty Pol, Rzut oka na północne stoki Karpat, Kraków 1851, s. 123.
red. Maciej Rak, red. Monika Brytan-Ciepielak
Kraków : Księgarnia Akademicka, 2022
Dział: językoznawstwo
Stron: 220
ISBN: 9788381387170