Państwo jako dzieło sztuki. Piękno i wolność w filozofii Hegla

 Spis treści

  Wprowadzenie 7 I. Piękno jako źródło odnowy społecznej (Schiller)1. Kryzys i nadzieja 171.1. Dzikus i barbarzyńca 171.2. Fenomen człowieczeństwa greckiego 232. Idea państwa 272.1. Rozum i natura 272.2. Mechanika czy wychowanie estetyczne? 313. Piękno – symbol urzeczywistnionego powołania 363.1. Popęd gry i figura transcendentalna 363.2. Rewolucja estetyczna 44 II. Artystyczny duch Grecji1. Sztuka i polityka 571.1. Duch i zasada 571.2. Państwo, czyli wolność 691.3. Sztuka, czyli piękno 772. Estetyka dziejów 882.1. Sfinks i Edyp 882.2. Duch Grecji – artysta-plastyk 953. Polityczne dzieło sztuki 1023.1 Piękno ciała i piękna religia 1023.2. Państwo teatralne i Zeus Ateński 1093.3. Sumienie Aten 119 III. Apokalipsa według filozofa Jerzego1. Świat nowoczesny 1251.1. Nauki Lutra i diabła 1251.2. Społeczeństwo tradycyjne i obywatelskie 1342. Sztuka romantyczna i jej kres 1421.2. Bóg czy malowidło? 1422.2. Koniec sztuki 1553. W poszukiwaniu straconego piękna 1713.1. Miłośnik Platona – Hegel 1713.2. Państwo jako dzieło sztuki? 186 Zakończenie 197Bibliografia 219Indeks nazwisk 231