Parafia św. Anny w Krakowie w okresie międzywojennym

 Na mapie religijnej Polski krakowska kolegiata uniwersytecka św. Anny i związana z nią parafia odgrywa ważną rolę. Krótki okres międzywojenny pozostawił w niej wiele inspiracji i dokonań. W jej dzieje wpisało się w tym czasie wielu wspaniałych ludzi stanowiących elitę II Rzeczpospolitej. Często bywał tu Adam Stefan Sapieha, biskup, a od 14 grudnia 1925 roku pierwszy arcybiskup metropolita krakowski. O rozwój duchowy i materialny krakowskiej parafii św. Anny troszczyli się wówczas dwaj jej proboszczowie: ks. dr Józef Caputa i ks. prałat Jan Masny. Z ambony kolegiackiej głosili słowo Boże wybitni teologowie i filozofowie. Chlubą parafii była dobrze zorganizowana i dynamicznie działająca pomoc charytatywna. W krakowskiej kolegiacie św. Anny w okresie międzywojennym żywy był kult świętych. Uroczystości odpustowe ku czci św. Anny, a zwłaszcza św. Jana Kantego trwały przez wiele dni. W kolegiacie rozwinął się niezwykle żywy kult św. Teresy od Dzieciątka Jezus, beatyfikowanej i kanonizowanej na początku okresu międzywojennego. Parafia św. Anny przyczyniła się także do rozwoju kultu dwóch wielkich świętych kobiet, kanonizowanych przez papieża Jana Pawła II: królowej Jadwigi i siostry Faustyny. W okresie międzywojennym przy uniwersyteckiej kolegiacie św. Anny w Krakowie powstało nowoczesne duszpasterstwo akademickie z pierwszym w Polsce instytucjonalnie powołanym duszpasterzem akademickim, którym był ks. dr Stanisław Sapiński. Z tą świątynią związane są także dwa wielkie wydarzenia z czasów międzywojnia: pogrzeb Juliusza Słowackiego i uroczystości odznaczenia Uniwersytetu Jagiellońskiego jako instytucji krzyżem kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).