Materia i autokreacja. Dociekania w poetyce wielościowej

Wielość – czyli otwarcie na nieskalkulowaną przyszłość, w której życie może przybierać różny kształt. Gdzież jednak szukać wielości – w świecie czy w tekście literackim? Doświadczenie obcowania z literaturą podpowiada, że pytanie to jest źle postawione.

Gombrowicz, McCarthy, Ashbery, Williams, Stevens, Siwczyk, Armantrout, Gizzi, Sosnowski – to tylko niektórzy z bohaterów kolejnych rozdziałów Materii i autokreacji. Przyglądając się ich twórczości, Kacper Bartczak snuje dociekania w obszarach, gdzie wielość tekstu literackiego staje się wielością świata. Autor traktuje literaturę jako formę uczestnictwa w świecie materii. Widziany z tej perspektywy utwór literacki rzuca światło na materialne środowiska życia, jednocześnie stając się tym środowiskiem.

Poetyka wielościowa śledzi zatem zwrotność zachodzącą między tekstem literatury a życiem. W środowisku tekstu dochodzi do ożywczej wymiany między materią, formą tekstu, biografią autora i szumem świata, który kiedyś nazywaliśmy „zewnętrznym”.