Choreografia: autonomie

Autonomia rozumiana jest tu jako samostanowienie; jako możliwość samodzielnego decydowania o sobie, a więc także możliwość zabierania głosu, decydowania o sposobie organizowania się, proponowania własnych rozwiązań oraz alternatyw wobec dominujących modeli i jako taka jest warunkiem proponowania i zaprowadzania politycznych zmian. Choreografia wypracowuje własną autonomię w procesie ciągłych negocjacji, przesączając się pomiędzy rozmaitymi dziedzinami, obszarami, praktykami. Gest samostanowienia polega tu na wypracowywaniu własnego języka, na wyrysowywaniu terytorium oraz na poszukiwaniu rozmaitych form sprawczości. I właśnie wokół tych trzech obszarów skupiliśmy teksty tej książki.

Ze wstępu Marty Keil