Sztuka na Mazowszu. Nowe otwarcie

Najnowsze lata były dla badań nad Mazowszem czasem szczególnym. W 2018 r. ukazał się drukiem kolejny, piąty z serii tomów monumentalnej syntezy "Dzieje Mazowsza", zapoczątkowanej przed 1994 r. przez Aleksandra Gieysztora i Henryka Samsonowicza. Jeden z największych w kraju regionów zyskał w ten sposób pierwszy zarys historyczny od X w. do 1945 r., a integralną częścią tego opracowania stały się badania nad sztuką i kulturą artystyczną.
Po 2000 r. powstało też kilka ważnych monografii i prac zbiorowych z dziedziny architektury i sztuk plastycznych, które stanowią wartościowy punkt wyjścia do nowych poszukiwań. Niektóre z ujętych w nich zagadnień, takie jak średniowieczna architektura kościelna i obronna czy drewniane budownictwo sakralne, można uznać nawet za modelowe w porównaniu z innymi obszarami Polski. Równocześnie liczba artykułów, recenzji i not publikowanych w kilkudziesięciu czasopismach oraz na wortalach, forach i blogach interentowych o różnym zakresie merytorycznym i zasięgu terytorialnym zaświadcza o niespotykanej wcześniej żywotności zainteresowań problematyką mazowiecką.
Obecny czas wydaje się nejlepszy do udzielenia głosu nowej generacji zainteresowanej taką tematyką. Tom zbiorowy "Sztuka na Mazowszu. Nowe otwarcie" jest pomyślany jako forum wymiany poglądów przez osoby wkraczające do świata nauki i przyjazny poligon doświadczalny dla nowych, wyjtkowych tematów, analiz i interpretacji oraz metodologii. Jego celem jest nie tylko "burza mózgów" i zdobycie odpowiednich kompetencji przez debiutantów - studentów i doktorantów z całego kraju, ale też zebranie grupy obiecujących badaczy mogących w niedalekiej przyszłości podjąć prace przy grantach badawczych poświęconych kulturze artystycznej regionu Mazowsza nie tylko w jego hisotrycznych, ale i współczesnych granicach. Dzięki takiemu przedsięwzięciu Mazowieckigo Instytutu Kultury oraz Mazowieckiej Akademii Dziedzictwa zapewnia się im najlepszy możliwy start na drodze zawodowej.