Jak poranione ptaki

Autor opisuje dramatyczne losy swojej matki - prostej, wiejskiej kobiety i jej walkę o ocalenie rodziny w czasach niemieckiej okupacji oraz w okresie powojennym.

Fragment recenzji:

Opowieść biograficzna, której bohaterką jest prosta, wiejska kobieta, wdowa wychowująca samotnie gromadkę dzieci. (...) Z jednej strony bieda i głód, z drugiej zaś – niezwykła pracowitość i codzienny trud, który pozwala zmierzyć się pani Genowefie z wojną, okupacją, z rabunkiem i nie dopuszcza do zagłady rodziny. Jest to relacja prosta, niemal reporterska, rejestrująca fakty z życia, które są przedstawiane bez patosu, egzaltacji, czy lirycznego naddatku emocjonalnego. Czas tej opowieści obejmuje trzy rzeczywistości społeczne i historyczne. Okres przedwojenny, gdy śliczna, młoda dziewczyna wychodzi za mąż za bogatego chłopa z niemieckiej rodziny. Później następuje czas samotnej kobiety z dziećmi, prowadzącej gospodarstwo podczas niemieckiej okupacji i wreszcie – dramatyczny okres – wejścia Armii Czerwonej, wysiedlania niemieckich, dawno osiadłych na tej ziemi, rodzin, czas okrucieństwa, gwałtów i głodu.  Niezwykła jest ta opowieść o sile przetrwania, opis prostego, niemal fizjologicznego bytowania i stopniowego wychodzenia z nędzy, ratowania dzieci, o matczynej miłości, która się nigdy nie poddaje.

red. Iwona Smolka