Społeczny wymiar tworzenia filmu w Polsce

Nawiązując do amerykańskiego antropologa Gordona Graya, możemy mówić tu o pewnych wbudowanych socjo-kulturowych normach i wartościach, uwikłanych w film jako część kontekstu produkcji.

„Żaden film nie powstaje w kulturowej próżni” i zdaje się istnieć pewien rytuał tworzenia przekazów medialnych, którego zbadanie, opisanie i przede wszystkim zrozumienie będzie stanowiło obiekt badawczy niniejszej książki. Będzie to jednocześnie (w pewien sposób) próba odczarowania fabryki snów, w tym wypadku niekoniecznie hollywoodzkiej. Można by rzec – ostateczne zburzenie „czwartej ściany”, uchwycenie esencji surowości tworzenia, wreszcie próba przywrócenia tego, co społeczne, procesualne, w fenomenie, który w tradycji pisarskiej dyscypliny częściej występuje pod postacią rozważań o jego efekcie.