Grafika francuska XVI-XIX w. Katalog zbiorów, cz. I - album

Zespół grafik francuskich zgromadzonych przez Muzeum Narodowe we Wrocławiu stanowi wyjątkowo cenną kolekcję obejmującą około 1300 pozycji.
Pierwszą część dwutomowej edycji „Grafika francuska XVI–XIX w.” stanowi album prezentujący historię kolekcjonerstwa jako zjawiska rozpowszechnionego w XVII-wiecznej Francji i kształtowania się paryskich zbiorów grafiki.
Pogrupowane prace pozwalają na zapoznanie się m.in. z zasadami akademickiego nauczania artystycznego we Francji od połowy XVII w., dokumentują też bogactwo technik graficznych stosowanych od XVI do XIX w., będących wynikiem poszukiwań nowych środków wyrazu prowadzących m.in. do uzyskania coraz doskonalszego efektu malarskości.
Znalazły się tu też przykłady tzw. grafiki oryginalnej, będącej efektem twórczego zamysłu autora, oraz grafiki „reprodukcyjnej”, powstałej w oparciu o wzory malarskie znanych artystów. Nazwiska większości znakomitych grafików znane są jedynie specjalistom, tylko nielicznym udało się zdobyć większą popularność (np. Jacques Callot, Paul Gavarni), chyba że byli równocześnie znanymi malarzami (jak Francois Boucher czy Honore Daumier).
Albumowa część publikacji dostarcza wiedzę na temat epoki, w której powstawały pokazywane prace, jest także źródłem wrażeń estetycznych, satysfakcjonujących nie tylko profesjonalistę, dla którego szczególnie istotna będzie część druga – naukowy katalog zbiorów.