Memoriale praeteritorum. Studia mediewistyczne i renesansowe

„Memoriale praeteritorym, z jakim mamy do czynienia w dziełach literackich, to wspomnienie-opis wydarzeń już odleglejszych czasowo, traktowanych jako całości dopełnione i zamknięte. Twórca patrzy na nie z dystansu, mając szerszą perspektywę, umożliwiającą właściwszą ocenę zdarzeń. Czy te literackie opisy są prawdziwsze? W sensie dosłownym, ściśle historycznym może nie są, ale są pewnie prawdziwe w tym znaczeniu, że pokazują, co na świecie jest możliwe i prawdopodobne. Musimy w każdym razie przyznać, że przedstawienia
dawnych wydarzeń, jakie znajdujemy w dziełach literackich, potrafią porywać i przekonywać. Na kartach tej książki dużo uwagi poświęcamy dziełu Mistrza Wincentego. Gruntownie wykształcony, otwarty, śmiały mądrością biskup dopiero krzepnącej w Polsce religii nie wahał się na kartach Chronica Polonorum troską i opieką prawdziwego Boga otoczyć – w czasach przedchrześcijańskich – pogańskie jeszcze ziemie przyszłej Polski. To, co według Kadłubka zdarzyło się nad Wisłą w państwie Kraka i Wandy, było realizacją woli i planów powstałych i zapisanych „w górze”, „na niebie”.”

Z Przedmowy Autora