Skowyt i szał. O muzyce w polityce w latach 80. XX wieku

Muzyka i piosenka to istotne elementy każdej z epok. Stanowią świadectwo czasów. Są komentarzem do rzeczywistości, zapisem zdarzeń, niekiedy – czynnikiem sprawczym, mającym pozaartystyczny wpływ na rzeczywistość.

Autorka analizuje muzykę i piosenkę popularną okresu stanu wojennego. Zastanawia się, w jaki sposób w tych szczególnych czasach dźwięki i słowa stały się narzędziami działania opozycji politycznej, bo przecież wiele można zdziałać nie za pomocą broni, przemocy, oręża, lecz muzyki i piosenki.

Książka poszerza naszą wiedzę na temat rzeczywistości społeczno-polityczno-kulturowej schyłkowego okresu PRL. Autorka w toku narracji przekonuje nas, że tak zdawałoby się niewinne produkty ówczesnej kultury, jak np. nagrania muzyczne, skecze kabaretowe, czy też występy estradowe warto traktować jako „środki, instrumenty, metody i sposoby walki politycznej” środowisk opozycyjnych z reżimem (post)totalitarnym panującym w Polsce.

Recenzja dra Waldemara Buliry