Modlitwy kobiet "przyjaciela gwałtem potrzebujących" czyli o zapomnianej pobożności niewiast z przełomu XVIII i XIX w.

Ty podnieto wszystkich niezgód, Ty zaraźliwy kąkolu, Ty śmiertelny stryczku swego męża…


To tylko trzy z osiemdziesięciu dwóch wezwań „Nowej litanii dla tych żon, które na wszystkie zbrodnie z niecnoty rozpasały się”, zamieszczonej w antologii tekstów parodiujących modlitwy kobiece, zebranych i opisanych przez prof. Mirosława Lenarta, dyrektora Archiwum Państwowego w Opolu. Ta książeczka* to kolejny z bestsellerów, którymi ostatnio raczy Czytelników zespół archiwum. Wprawdzie autor polecał ją podczas promocji jako „klejnocik, w sam raz pod choinkę”, ja jednak – przyznaję – nie zdecydowałem się na taki gest dla wybranki serca mego, z powodu dość oczywistego lęku o własną, jako tako pomyślną, przyszłość w roku Pańskim 2016. Większość zamieszczonych tekstów modlitw to nie tylko parodie, ale właściwie teksty antyfeministyczne stylizowane na modlitwę.

„Załączone teksty nie są zatem żartem z modlitwy, ale z kobiet, choć faktycznie użycie formy wypowiedzi modlitewnej narusza w jakimś stopniu tabu sakralności” – pisze autor w eseju wprowadzającym w zbiór parodiowanych modlitw. Być może pewną zagadką jest odpowiedź na pytanie, po co powstała ta książka. Czy dla obnażenia prymitywnego charakteru antyfeministycznych wypowiedzi i odruchów czy też – wręcz przeciwnie – ze złośliwości względem płci niewieściej? Tego ja tu nie mam zamiaru rozstrzygać, bo zamiast wnikać w duszę prof. M. Lenarta, lepiej patrzeć w swoją. A książeczka i tak jest prawdziwym cackiem edytorskim.

Mirosław Lenart (opr.). Modlitwy kobiet „przyjaciela gwałtem potrzebujących” czyli o zapomnianej parodii pobożności niewiast z przełomu XVIII i XIX w. Archiwum Państwowe w Opolu,
Opole 2015.