Rozmyślanie przemyskie. Świadectwo średniowiecznej kultury religijnej

Zawartość publikacji tworzą artykuły poświęcone wyjątkowemu zabytkowi średniowiecznej prozy polskiej - apokryficznemu Rozmyślaniu o żywocie Pana Jezusa, znanemu jako Rozmyślanie przemyskie. W gronie autorów książki znaleźli się przedstawiciele ośrodków badawczych Poznania (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza), Krakowa (Instytut Języka Polskiego PAN), Warszawy (Uniwersytet Warszawski), Lublina (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), a także Lwowa (Narodowy Uniwersytet Lwowski im. Iwana Franki) i Moskwy (Rosyjska Akademia Nauk, Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanistyczny). Specjaliści z różnych dziedzin humanistyki, wśród nich m.in. tak wytrawni znawcy przedmiotu, jak ks. prof. Marek Starowieyski, prof. Tomasz Mika, prof. Olga Belova, prof. Vasyl Ivashkiv, prof. Jerzy Bartmiński, poddali naukowemu oglądowi różne wymiary przemyskiego apokryfu: językowy, literacki, teologiczny, folklorystyczny. Zamieszczony w monografii plon tej refleksji stanowi swoiste podsumowanie i zrewidowanie dotychczasowego stanu wiedzy o Rozmyślaniu przemyskim, ukazujące równocześnie bogactwo i złożoność relacji zachodzących między tym średniowiecznym apokryfem a jego macierzystymi i wtórnymi kontekstami kulturowymi. Monografia jest też wyraźnym przejawem powstałej w środowisku akademickim PWSW inicjatywy interdyscyplinarnych badań nad tym piętnastowiecznym zabytkiem prozy polskiej, służących coraz lepszemu poznaniu wspólnego dla zachodniej i wschodniej Słowiańszczyzny podłoża kulturowego i religijnego.