Charles Sanders Peirce. Między logiką a metafizyką

Charles Sanders Peirce jest myślicielem, którego nie sposób przypisać do żadnej szkoły lub kierunku filozoficznego. Niewierny uczeń Kanta, pragmatysta odcinający się od innych pragmatystów, wybitny logik uznający siebie za idealistę. Peirce niewątpliwie wyrastał ponad doktrynalne podziały, gdyż był jednym z myślicieli, który nadał zupełnie nowy kierunek filozofii. Jego twórczość przyczyniła się bowiem do najważniejszego przełomu we współczesnej filozofii – zerwania z paradygmatem mentalistycznym i powstania paradygmatu lingwistycznego.

Dlatego książka ta stanowi próbę opisania kształtowania się wspomnianego przełomu w myśli amerykańskiego filozofa w oparciu o bogaty materiał źródłowy.

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Charles Sanders Peirce (1839–1914)

Literatura źródłowa

Główne edycje rękopisów

Inne edycje rękopisów

Wybory tekstów

Hasła w leksykonach

Tłumaczenia w języku polskim

Wykaz skrótów

Rozdział 1. Idealizm, realizm i pragmatyzm

Logika poznania naukowego

Definicja logiki

Rodzaje wnioskowań

Uprawomocnienie wnioskowań

Logika i metafizyka

Pytania epistemo-logiczne

Myśli-znaki

Przedmiot – znak – podmiot

Dwa pojęcia rzeczywistości

Logika i prawda

Prawda i rzeczywistość

Maksyma pragmatyczna

Podsumowanie

Rozdział 2. Rozwój idealizmu ewolucyjnego

Indywidualność i ogólność

Logika i istnienie

Kategorie i istnienie

Idealizm zrewidowany

Prawo umysłu

Ciągłość i realność

Podsumowanie

Rozdział 3. Naoczność, ogólność, spekulatywność

Ogólność i naoczność

Od hipotezy do retrodukcji

Logika percepcji

Krytyczna doktryna zdrowego rozsądku

Samokontrola i wątpienie

Ogólność i nieostrość

System jako teoria wiedzy

Klasyfikacja nauk

Realność kategorii

Podsumowanie

Rozdział 4. Od pragmatyzmu do pragmatycyzmu

Peirce i pragmatyści

Miejsce pragmatycyzmu

Znaczenie pragmatycyzmu

Podsumowanie

Zakończenie

Spis tabel

Spis ilustracji

Bibliografia

Indeks osobowy