Sacrum w mieście 2. Epoka nowożytna i czasy współczesne. Wymiar religijny, kulturalny i społeczny

Rola i miejsce sacrum w przestrzeni miejskiej potraktowane jako problem religijno-kulturalny i społeczny wzbudzało i nadal budzi duże zainteresowanie. Dotychczas w polskiej literaturze pojawiały się najczęściej opracowania dotyczące funkcjonowania poszczególnych obiektów sakralnych: kościołów, klasztorów, przytułków, w których autorzy omawiali historię budowy pojedynczych obiektów architektonicznych i działalność związanych z nimi artystów. Ukazywały się prace przybliżające działalność społeczno-charytatywną Kościoła, choć wiele aspektów tego zagadnienia czeka na nowe opracowania. Dokładnie zostały przebadane dzieje oraz rola poszczególnych zakonów, np. dominikanów, franciszkanów czy jezuitów, ich działalność duszpasterska oraz wychowawczo-naukowa. Wiele już wiemy o ich wkładzie w kształtowanie i rozwój polskiej kultury oraz myśli politycznej. Do tej pory nie dysponowaliśmy publikacją omawiającą znaczenie sacrum w wieloaspektowym wymiarze, dającą wgląd w zmieniającą się rolę wiary w życiu człowieka na przestrzeni dziejów.

Redaktorzy mają świadomość, że podjęta problematyka jest bardzo rozległa i oddawany do rąk Czytelników tom studiów nie wyczerpuje wszystkich zagadnień związanych z rolą sacrum w przestrzeni miejskiej. Autorzy wielu artykułów zadają sobie i Czytelnikom pytanie: czy religijność i pobożność ludzi dziś żyjących w mieście zdewaluowały się i ograniczyły do pozostawienia w przestrzeni miejskiej jedynie symboli religijnych, co ukazuje okładka naszej książki? Czy religia była i nadal jest potrzebna współczesnemu człowiekowi?