Taniec narodowy w polskim kanonie kultury. Źródła, geneza, przemiany

Książka stanowi próbę ukazania panoramy dziejów kanonu polskich tańców narodowych, obejmującego współcześnie pięć gatunków (polonez, mazur, krakowiak, kujawiak, oberek), choć w przeszłości tylko niektóre z nich i do tego kojarzone okresowo z innymi tańcami (kozak, tańce góralskie, śląski trojak, kaszubski koseder). Sygnalizowanym w tytule celem pracy jest omówienie zachowanych źródeł, a przez to wskazanie genezy kanonu, przemian jego funkcji, elementów składowych i ich form. Określono również postawy przedstawicieli społeczności użytkującej tańce narodowe, jak i wpływ na kanon czynników zewnętrznych. Osią pracy jest koncepcja kanonu kulturowego w ujęciu Andrzeja Szpocińskiego, uzupełniona kategoriami takimi jak mit, stereotyp, fantazmat, pozwalającymi lepiej zrozumieć funkcje pełnione przez poszczególne tańce wchodzące w skład polskiego kanonu tańców narodowych w różnych okresach.