Kultura i emigracja rosyjska. W poszukiwaniu zatraconej solidarności, t. 2

Dla Jerzego Giedroycia kwestia relacji polsko-rosyjskich byÅ‚a zasadnicza. PowoÅ‚ujÄ…c siÄ™ na Cypriana Norwida, chciaÅ‚ znaleźć wÅ›ród Rosjan sojuszników, stworzyć "partiÄ™ polskÄ… w Moskwie". Wbrew Sceptykom udaÅ‚o mu siÄ™ to zrealizować. O drogach, które prowadziÅ‚y "KulturÄ™" do tego celu, mówi książka "Kultura" i emigracja rosyjska.

Tom stanowi kronikÄ™ dÅ‚ugoletnich staraÅ„ Jerzego Giedroycia o wspóÅ‚pracÄ™ z emigracjÄ… rosyjskÄ…, poczynajÄ…c od pertraktacji z Aleksandrem KiereÅ„skim. Dopiero jednak pojawienie siÄ™ na Zachodzie czasopisma "Kontinient" pozwoliÅ‚o na realny sojusz polsko-rosyjski. DoprowadziÅ‚ on do podpisania ważnych deklaracji ideowych, w tym w sprawie niepodlegÅ‚oÅ›ci Ukrainy.

Natalia Gorbaniewska tak pisaÅ‚a Redaktorze: "Jerzy Giedroyc. OdnoszÄ™ wrażenie, że to najmÄ…drzejszy z ludzi, których znaÅ‚am w ostatnich dziesiÄ™cioleciach mojego życia. To znaczy, spoÅ›ród tych, których znaÅ‚am, mogÄ™ go porównać może tylko z AchmatowÄ…. Kiedy mówiÄ™ po polsku : mÄ…dry , mÄ…drzejszy, najmÄ…drzejszy, to nie oddajÄ™ tego, co zawiera siÄ™ w rosyjskim sÅ‚owie "mudryj". Zawsze myÅ›laÅ‚am o Giedroyciu jako o mudrym, Polskie: MÄ…dry znaczy tylko umnyj. Mudryj po rosyjsku oznacza coÅ› wiÄ™cej. To jest ten, który wie wszystko naprawdÄ™".