Przeszłe krajobrazy w chmurze punktów

Celem pracy jest identyfikacja relacji zachodzących pomiędzy aplikacją lotniczego skanowania laserowego (ALS) w archeologii a możliwościami interpretacyjnymi dziedziny. Polega ona nie tylko na rozpoznaniu w jaki sposób teoria archeologiczna kształtuje wykorzystanie metody, ale i na sprawdzeniu relacji zwrotnej, poprzez ukazanie, jak możliwości interpretacyjne archeologii zmieniają się wraz z zastosowaniem ALS-u. Wybrane obszary: zalesione okolice Polanowa (powiat koszaliński) oraz Starego Krakowa, a także Wrześnicy i Sławska (powiat sławieński) stanowią poligony doświadczalne aplikacji metody skanowania w badaniach nad wycinkiem współczesnej rzeczywistości, jakim są przeszłe krajobrazy. Wyniki dociekań ukazują, że zastosowanie skanowania w studiach krajobrazowych umożliwiło zarówno uzyskanie danych nowego typu i jakości, odnoszących się do współcześnie konstruowanych znaczeń przeszłej rzeczywistości, doprowadzając tym samym do zmian w rozumieniu przeszłości, jak i wymusiło refleksję nad istotą badań, ich procedurą oraz dekonstrukcją takich kategorii, jak źródło archeologiczne oraz narracja.