Tradycja romantyczna w teatrze polskim

 Łaciński źródłosłów słowa tradycja podawany, za Mickiewiczem, we wstępie przez Dariusza Kosińskiego, to: podawać z rąk do rąk. Tradycja romantyczna staje się więc „prawdą w obiegu”, fascynującym dziedzictwem, które polska humanistyka wciąż na nowo odczytuje i „przewalcza myślą”. Pojmowanie tradycji romantycznej jako aktualnego i żywego wyzwania patronuje autorom tekstów zgromadzonych w książce. Zastanawiają się oni, jakie pytania romantycznym utworom i ich dziedzictwu zadaje współczesny teatr. Zebrane teksty pokazują w nowym świetle niektóre aspekty twórczości Słowackiego i Mickiewicza, podejmowany jest także temat najnowszej recepcji romantyzmu w koncepcjach między innymi Grotowskiego, Kantora i Jarockiego. Książka dotyka kwestii różnego sposobu pojmowania teatru: na przykład Anna Burzyńska w swoim artykule o teatrze onirycznym Jarockiego pokazuje scenę jako miejsce spotkania i ścierania się różnych wizji artystycznych. Krzysztof Rutkowski zaś, pisząc o „teatralnym cyrku mistycznym” Mickiewicza, przedstawia teatr jako sposób istnienia i działania. Niniejsza publikacja jest więc zatem nie tylko zbiorem zróżnicowanych opinii i stanowisk badawczych, ale także próbą poszukiwania nowych, zaskakujących koneksji romantyzmu ze współczesnością.