Nie tytuł czyni imperium...

W swoim badaniu historii politycznej Wielkiego Księstwa Litewskiego Norkus
stosuje oryginalne ujęcie, przy czym umiejętnie korzysta z nowoczesnych metod
badawczych, zaczerpniętych z socjologii i nauk politycznych. Nowatorska perspektywa
badawcza nie jest jedyną zaletą książki. Czytelnik znajdzie w niej także interesującą
analizę dotyczącą różnych teorii stosunków międzynarodowych. Najwartościowsza
u Norkusa jest jednak reinterpretacja historii, która zachęca do dyskusji nad
zagadnieniami od dawna uważanymi za rozwiązane. Praca Zenonasa Norkusa
definitywnie wnosi powiew świeżości, odczuwalny nawet dla tych, którzy nie ze
wszystkimi interpretacjami autora się zgadzają.
Z recenzji prof. Lidii Korczak w kwartalniku „Ab Imperio”

Przyjemność i zazdrość – dwie sprzeczne emocje łączą się podczas mojej lektury
książki Zenonasa Norkusa. Dzieło to daje niewątpliwie olbrzymią przyjemność
poznawczą z odkrywania nowych znaczeń historii, którą – zdawałoby się – znamy od
dawna. A ponieważ jest to historia obszaru i czasu tak splecionego, co najmniej
od XIV wieku, z dziejami Polski, nuta zazdrości (a może: samokrytyki?) w lekturze
tej książki pojawia się wraz z refleksją: dlaczego w całej, tak bogatej i zróżnicowanej
historiografii polskiej nikt jeszcze nie zdobył się na podobnie odkrywcze, nie
emocjonalne, ale tak metodologicznie dojrzałe spojrzenie na Litwę […]?
Książka Zenonasa Norkusa pozwala na podjęcie rozmowy między „dziedzicami
unii” bez gniewów i uprzedzeń, za to z zupełnie nowej perspektywy. I to jeszcze jeden
powód, dla którego tak warto skorzystać z okazji do historycznej i politologicznej
refleksji, jaką to dzieło tworzy.
Z Przedmowy prof. Andrzeja Nowaka