Językowe portrety zwierząt hodowlanych w przestrzeni semantyczno-kulturowej polszczyzny i ruszczyzny na materiale frazeol

Przedmiotem opisu w monografii są ustabilizowane, odtwarzalne jednostki językowe, mieszczące się w polu szeroko rozumianej frazeologii. Zostały one uzupełnione przykładami z poziomu leksyki, zaś samą ich analizę osadzono w kontekście kulturowym. Na podstawie danych zaczerpniętych z polszczyzny i ruszczyzny, które przekraczają dwa i pół tysiąca egzemplifikacji, oraz z zastosowaniem metody definicji kognitywnej odtworzono portrety frazeologiczne pięciu najpopularniejszych gatunków zwierząt hodowlanych – konia, krowy, świni, owcy i kozy – wraz z całym bogactwem wiążących się z nimi skojarzeń, symboli, metafor. W ten sposób przedstawiono ważny fragment językowego obrazu świata Polaków oraz Rosjan, ujawniający przede wszystkim ich doświadczenia, postawy, systemy ocen i wartości.