Szesnastowieczne przekłady Pisma Świętego na język polski (1551-1599) jako gatunek nowożytnej książki formacyjnej

„Renesansowe tłumaczenia Pisma Świętego na język polski zajmują zaszczytne miejsce w repozytorium pamięci narodowej, w refleksji historycznojęzykowej są uważane za istotny czynnik w rozwoju narodowych języków literackich i przejaw postępującej samoświadomości językowej.
Translacje zaskakują wielością odniesień, wzajemnymi nawiązaniami, tak do rodzimej tradycji, jak i europejskich wzorów. Co ciekawe, tłumacze twórczo czerpali z tradycji lokalnej, a na obszarach kontaktu z prawosławiem – także cerkiewno-słowiańskiej. (…)
Materiał językowy, jaki udało się pozyskać w wyniku prac nad przeglądarką, jest na tyle obszerny i bogaty, że jego wszechstronne i wyczerpujące omówienie wymaga pogłębionych studiów (w  tym analiz dużej ilości danych) oraz  wiedzy wykraczającej często poza wąską dziedzinę lingwistyki. Niniejszy tom zawiera opracowania wstępne.

W  rozdziale pierwszym – Zasady edycji w Przeglądarce wersetów równoległych szesnastowiecznych przekładów Ewangelii – zostały przedstawione założenia projektu, jego podstawa źródłowa oraz  zasady edycji w  przeglądarce zamieszczonej na  stronie projektu (www.ewangelie.uw.edu.pl). (…)
W  następnym rozdziale – Szesnastowieczne drukarstwo biblijne w kontekście kulturowym i socjolingwistycznym – znalazła się charakterystyka przekładu jako artefaktu oraz wybór danych socjolingwistycznych związanych z kulturą książki w wiekach dawnych. (…)
W  rozdziale trzecim zatytułowanym Genologia i tekstologia lingwistyczna wobec tradycji edytorstwa i dawnego pojęcia tekstu podejmuję rozważania metodologiczne na temat różnych koncepcji tekstu – w ujęciu tekstologii i edytorstwa, te zaś konfrontuję ze  staropolskim rozumieniem terminów tekst ko(n)tekst || współtekst. Tematykę genologiczną dotyczącą przekładów jako form przekazu Słowa Bożego rozwijam w  rozdziale czwartym zatytułowanym Wernakularna || narodowa wulgata jako książka formacyjna (z  perspektywy genologii lingwistycznej).

[W rozdziale] Zwieńczenie formalne, układ tekstu, deklaracja auctoritas, skróty biblijne  analizie zostały poddane inne elementy paratekstowego wyposażenia książki – spisy treści, nagłówki ksiąg i żywa pagina.”

Ze Wstępu Autorki