Ksiądz Krzysztof Szwermicki i 10 tysięcy wiorst po Syberii w 1859 i 1860 roku

Książka o jednej z najpiękniejszych postaci dziejów Kościoła katolickiego w XIX wieku – o ks. Krzysztofie Szwermickim (1808-1894), jednym z ciekawszych zesłańców czasów carskich z połowy tamtego wieku. Proboszcz ogromnej syberyjskiej parafii na Wschodniej Syberii, budowniczy „kościoła polskiego” w Irkucku (istniejącego do dziś), opiekun zesłańców, autorytet moralny i intelektualny, podziwiany i szanowany także przez tamtejsze ludy, m.in. Buriatów. Dziś kandydat na ołtarze. W książce zawarta jest historia księdza Szwermickiego oraz jego opis podróży misyjnej – około 11 tys. kilometrów – po Syberii, aż po Pacyfik, który się czyta jak dobry reportaż podróżniczy. Benedykt Dybowski, także zesłaniec, a przy tym badacz Bajkału, tak napisał o Szwermickim: „człowiek z rękami pełnymi dobrych uczynków”.