Od I Dymitriady do rozejmu w Dywilinie. Z dziejów wojen polso-moskiewskich w pierwszej połowie XVII wieku

Wstęp
I Geneza konfliktu
II Sytuacja wewnętrzna i międzynarodowa obu państw w przededniu wybuchu konfliktu
III Dymitr Samozwaniec
IV Wojskowość i wojsko Rzeczypospolitej oraz Wielkiego Księstwa Moskiewskiego w pierwszej połowie XVII wieku
V I Dymitriada
VI Geneza i początek II Dymitriady
VII Interwencja królewska
VIII Wojna polsko-moskiewska w latach 1613-1615
IX Wyprawa królewicza Władysława 1617-1618
X „Instynkt zwycięzcy”
Bibliografia
Spis map i schematów

Rzeczpospolita wchodząc w wiek XVII jako kraj nadal potężny, nieosłabiony wojnami religijnymi, niepokojami wewnętrznymi i w pełni jeszcze korzystający z koniunktury w handlu zbożem, posiadał niewątpliwie we wschodniej Europie pozycję mocarstwową. Zgoła inaczej przedstawiała się sytuacja, w tym samym czasie, w państwie moskiewskim. Tutaj, po katastrofalnych w skutkach dla kraju rządach Iwana IV Wasylewicza (Groźnego) rozpoczynał się okres wielkiego zamętu – jak to Rosjanie określają „Wielkiej Smuty”. Ciągła walka o władzę pomiędzy rodami bojarskimi, niebezpieczeństwo grożące ze strony sąsiadów, a także liczne klęski naturalne, znacznie przyczyniły się do osłabienia tego kraju.
Rządzący Rzeczpospolitą nie omieszkali wykorzystać tej nagłej słabości wschodniego sąsiada do umocnienia swojej granicy poprzez odzyskanie ziem niegdyś utraconych, podjęcia próby obsadzenia tronu moskiewskiego, a także, niejako przy okazji, obłowienia się łatwymi łupami...

Marek Pięta (1985) ukończył w 2009 roku studia historyczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, specjalność historia wojskowości. Pasjonat dziejów Rzeczpospolitej XVI i XVII wieku, interesuje się także zagadnieniami związanymi z wojną secesyjną toczoną w Stanach Zjednoczonych Ameryki oraz wojskowością antyczną.
Porucznik Służby Więziennej. Pełni służbę w Zakładzie Karnym w Rawiczu. Do jego obowiązków należy propagowanie i prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i czytelnictwa wśród osadzonych. Animator wielu działań z tego zakresu, twórca programów resocjalizacji więźniów w nurcie kulturalno-oświatowym. Współdziała z ośrodkami akademickimi w projektowaniu innowacyjnych oddziaływań wobec osób pozbawionych wolności. Twórca metody skutecznej komunikacji bez agresji – MAK.