Architektura szkolna II Rzeczypospolitej

Walka z analfabetyzmem i powszechny dostęp do edukacji w latach międzywojennych streszczały się w słowach: „Budowa szkół powszechnych to fundament niepodległości Polski”. To właśnie wówczas została zainicjowana ożywiona działalność inwestycyjna w zakresie budownictwa szkolnego, służąca temu, by po latach zaborów wszystkie dzieci mogły uczyć się w godnych warunkach.
Architektura szkolna II Rzeczypospolitej (1918–1939) ukazuje, jak rozwijało się polskie szkolnictwo, jak projektowano i realizowano budynki, będące połączeniem tradycji i nowoczesności. „Budujmy szkoły!” – w myśl tego hasła wznoszono nie tylko reprezentacyjne gmachy w dużych miastach, ale także wiele szkół na wsiach i w miasteczkach. Rozwój szkolnictwa powszechnego był priorytetem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, a projekty szkół często powierzano znanym, w tym najwybitniejszym architektom.
Celem nowej publikacji Michała Pszczółkowskiego jest popularyzacja wiedzy na temat międzywojennej architektury szkolnej, wiele uwagi poświęcono zagadnieniom opieki i ochrony istniejących budynków. W książce zostały też uwzględnione obiekty z terenu Kresów Wschodnich, znajdujące się obecnie za wschodnią granicą Polski.Architekturę szkolną II Rzeczypospolitej wzbogacają unikalne materiały archiwalne i współczesne zdjęcia, dokumentujące stan międzywojennych budynków szkolnych.