Krystalografia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Placówki naukowe, piśmiennictwo, ludzie

Jedną z podstawowych nauk zajmujących się zagadnieniami budowy oraz własności fizykochemicznych układów materialnych jest współczesna krystalografia uogólniona, której początki mają ponad czterystuletnią historię. W Jagiellońskiej Wszechnicy zaczęto ją uprawiać z chwilą powołania do życia Katedry Historii Naturalnej. W niniejszej monografii przedstawiono rozwój tej dziedziny na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1781-1975. Skupiono się na ukazaniu działalności naukowej i akademickiej profesorów UJ, którzy w swej codziennej pracy rozwijali myśl krystalograficzną oraz popularyzowali jej idee. Dorobek ten pozwala obecnemu pokoleniu krystalografów uświadomić sobie własną rolę jako ogniwa łańcucha łączącego dokonania przeszłych i przyszłych pokoleń. Sprzyja temu refleksja związana z minioną w ubiegłym roku sześćdziesiątą rocznicą utworzenia Instytutu Chemii, przekształconego 25 lat po powstaniu w samodzielny Wydział Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Krystalografia na Uniwersytecie Jagiellońskim to publikacja oparta na źródłach archiwalnych, będąca pierwszym monograficznym opracowaniem, które kompleksowo i szczegółowo przedstawia historię oraz rozwój krystalografii na Uniwersytecie Jagiellońskim.