Jan Tarasin. Metamalarstwo. Projekt badań, ochrony, konserwacji i restauracji

Wyniki wielodyscyplinarnego projektu konserwatorskiego „TARASIN” mogą wnieść nowe spojrzenie na sztukę artysty. W efekcie trzyletnich blisko prac trzon odkrycia stanowią przestrzenne dzieła, które w połączeniu z innymi elementami twórczości artysty dają impuls do nowego oglądu twórczości Jana Tarasina jako METAMALARSTWA, co będzie wyjaśnione przez analizę artystycznych poszukiwań artysty.

Przedstawiamy w poniższym opracowaniu wyniki badania zrazu nieznanych technologii, poparte analizą kontekstu ich powstania, idei i intencji artysty. W przestrzenności, jak zaznaczono, odgrywają swoje role struktura, przestrzeń, kompozycja, kolor, które są eksperymentalnym odejściem od dwuwymiarowości obrazów. Intrygują kontrastami faktur i wysokich nawarstwień, rytmem, muzykalnymi skojarzeniami, grą form o metafizycznym wymiarze. W tym malarstwie Tarasina znajduje być może potwierdzenie przekonanie, że artysta z racji pozycji twórcy ma nad pamięcią i perspektywą czasową pewną władzę, stwarza układy, prowokuje interpretacje, pozwala odkrywać swą twórczość na nowo (z tekstu Iwony Szmelter, Metamalarstwo Jana Tarasina).

Autorki rozdziałów monografii: Iwona Szmelter, Maja Klimza-Pęksyk, Monika Jadzińska, Agata Myjak