Punkty za pochodzenie. Powojenna modernizacja i uniwersytet w robotniczym mieście

Punkty za pochodzenie to książka o projekcie socjalistycznego uniwersytetu. Ujmując powojenną odbudowę Polski jako modernizację, śledzi próby otwarcia szkolnictwa wyższego dla klas pracujących. Traktuje o nauce i polityce, ale i zmianie społecznej: rozbudzonych nadziejach, reformach i ich społecznych konsekwencjach. 

 Praca Agaty Zysiak jest wyjątkowo bogata i ambitna. Odnosi się ona nie tylko do tego, jak myślimy o tym konkretnym uniwersytecie czy uniwersytetach w rządzonej przez komunistów Polsce w ich historycznych i socjologicznych kontekstach, ale porusza także ogólniejsze pytanie o rolę uniwersytetów w zmianie społecznej, zwłaszcza w XX wieku. (...) Kiedy rozważam jakość pracy naukowej, staram się brać pod uwagę nie tylko bogactwo materiału empirycznego oraz naukową i teoretyczną głębię badania, które to elementy są obecne w recenzowanej pracy. Mam przed wszystkim nadzieję dowiedzieć się czegoś ważnego. W przypadku końcowych ustaleń pracy uważam, że mamy do czynienia z tego typu istotnym i empirycznie udokumentowanym odkryciem naukowym.  Z recenzji prof. Michaela D. Kennedy'ego  W książce Agaty Zysiak dostrzegam krytycyzm w postrzeganiu rzeczywistości społecznej powojennej Polski, co pozwoliło Autorce na postawienie wielu celnych pytań. Zaowocowało to walorami dzieła: wskazaniem luk w badaniach powojennych dziejów Polski, próbą wypełnienia tych luk, pokazaniem sprzeczności i wielowymiarowości dokonujących się procesów modernizacyjnych, na co nie zdobyła się dotąd historiografia, przynosząca spłaszczony obraz rzeczywistości.  Z recenzji prof. dr. hab. Włodzimierza Wincławskiego