Kęty. Miasto świętego Jana Kantego

Kety wzmiankowane sa juz jako osada w polowie XIII wieku. Podanie o zalozeniu tej osady mówi o nastepujacym fakcie. Dwaj ksiazeta [...] zyli ze soba w niezgodzie, nienawidzili sie wzajemnie, wojowali ze soba. Obaj byli zamozni, mieli wielkie wlosci i wielu poddanych. Domownicy i krewni postanowili ich pojednac ze soba. Wyznaczono ku temu stosowna pore, lowy miedzy Sola i Wisla. Byl podówczas w tych stronach bór gesty, a w nim slupy graniczne oddzielajace dzierzawy obu ksiazat. Tam mieli sie spotkac obaj ksiazeta piastowscy. Istotnie spotkali sie - w tym miejscu, gdzie teraz stoja Kety - kolo studni w lesie. Tu, gdy wspomniano im o Bogu, o milosci i braterstwie, podali sobie rece i pojednali sie z soba. Na pamiatke zas tego pojednania postanowili w tym miejscu osade zalozyc i wybudowac kosciól.
(fragment ksiazki)