Studia nad statusem i kompetencjami dowódców kartagińskich w okresie przewagi Barkidów (237-201 p.n.e.)

Okres przewagi Barkidów zaznaczający się w dziejach Kartaginy po zakończeniu pierwszej wojny punickiej (241 p.n.e.) i utrzymujący się niemalże do zakończenia drugiego konfliktu z Rzymem (201 p.n.e.) na trwałe zmienił oblicze państwa. Kartagina dzięki dynamicznej strukturze politycznej była w stanie przez długi czas skutecznie przeciwstawiać się Rzymowi, a wojny punickie (zwłaszcza druga wojna punicka 218-201 p.n.e.) na trwałe zagościły w rzymskiej historiografii jako najcięższy z etapów zmagań przez które musiała przejść rzymska Republika. Dr hab. Miron Wolny poszukuje fenomenu Kartaginy w sposobie zorganizowania państwa, unika przy tym gotowych rozwiązań, stroniąc zwłaszcza od koncepcji przypisujących szczególną rolę jednostkom - spogląda holistycznie na kartagiński aparat władzy. Przedłożona książka stanowi próbę rekonstrukcji funkcjonowania elity wojskowej państwa kartagińskiego. W sposób drobiazgowy, lecz jednocześnie zajmujący autor przedstawia arkana polityki kartagińskiej w kluczowym momencie egzystencji państwa. Opierając się na szeroko uzasadnionej konstrukcji metodologicznej i badaniach prozopograficznych autor wskazuje na wzajemne przenikanie się sfery politycznej z władzą wojskową. Analizuje dane źródłowe w sposób szczegółowy i krytyczny, usiłując każdorazowo odnajdywać polityczne i indywidualne decyzje postaci reprezentujących kartagińską machinę dowodzenia.