Anioł i syn. 30 lat dialogu Stanisława i Stanisława Ignacego Witkiewiczów

„ANIOŁ I SYN“ - PIERWSZA PUBLIKACJA ALBUMOWA WYBITNEGO WITKACOLOGA STEFANA OKOŁOWICZA O NIEZWYKŁEJ RELACJI MIĘDZY OJCEM STANISŁAWEM WITKIEWICZEM A SYNEM STANISŁAWEM IGNACYM (WITKACYM) JUŻ W SPRZEDAŻY. NIE MA W POLSKIEJ KULTURZE RÓWNIE FASCYNUJĄCEGO DIALOGU DWÓCH ARTYSTÓW, DLA KTÓRYCH SZTUKA BYŁA ESENCJĄ ŻYCIA.

Publikacja nawiązuje i poszerza temat wystawy pod tym samym tytułem, która miała miejsce w Muzeum Tatrzańskie w okresie 16 maja – 15 listopada 2015 z okazji 100 rocznicy śmierci Stanisława Witkiewicza ojca (1851-1915), malarza, krytyka, autora wielu monografii znanych malarzy, twórcy stylu zakopiańskiego, oraz 130 rocznicy narodzin jego syna, Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego (1885-1939).

Album przedstawia niezwykle twórczy dialog obu artystów, który przyczynił się do ukształtowania osobowosci oraz idei artystycznych jednego z najwybitniejszych i najciekawszych twórców polskich XX wieku, jakim okazał się Witkacy.

Na przykładzie wybranych obrazów, rysunków, fotografii i odnoszących się do nich autorskich komentarzy Witkiewiczów oraz objaśniających tekstów autora, publikacja przybliża istotę ich wieloletniej koegzystencji i twórczości. Wiele atrakcyjnych, a niepublikowanych dotychczas materiałów ujawnia nieznane fakty ich biografii.

Opinia prof. dr hab. Janusza Deglera o publikacji:

Album „Anioł i Syn“ to dzieło sztuki, przemyślane i dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, łączące dogłębną wiedzę z wizją artysty. Słowa i ilustracje wzajemnie się tu dopełniają, często ze sobą dialogują, nieraz wchodzą w spór. Słowa – to starannie dobrane cytaty z korespondencji ojca, ilustracje – to dziesiątki fotografii, obrazów, rysunków i portretów, które układają się w barwną opowieść o narodzinach, dzieciństwie, młodości i dorastaniu syna do roli artysty.

Tematem „Anioła i Syna“ jest Miłość. Miłość piękna, bezinteresowna, co prawda wymagająca, ale zarazem taktowna i czuła, jaką bywa miłość ojcowska. Syn stara się odwzajemnić to uczucie przede wszystkim swoją twórczością, będąc najpierw wierny ideałom ojca, potem poszukując własnej drogi, która doprowadzi go do „wybicia się” na całkowitą samodzielność. Nie ma w polskiej kulturze równie fascynującego dialogu dwóch artystów, dla których sztuka była esencją życia.