Kronika Jazowska. Zapiski do dziejów Sądecczyzny z lat 1662-1855

Kronika zainteresuje badaczy historii regionalnej oraz dziejów wsi polskiej. Pochodzi z miejscowości Jazowsko nad Dunajcem i obejmuje lata drugiej połowy XVII i pierwszej połowy XVIII wieku, a także zawiera nieco zapisek z wieku XIX. Dotyczy ona terenów na południe od Nowego Sącza, ale sięga też po Kraków na północy i Spisz na południu. Powstała ze skromnych zapisek, notowanych w księgach metrykalnych miejscowego kościoła oraz w aktach sądowych. Ich teksty zostały tu scalone, uporządkowane, zaopatrzone we wstęp i aparat naukowy (przypisy, indeksy).

Zapiski w kronice ilustrują życie codzienne ubogich górali i mieszkańców małych miasteczek, wiele uwagi poświęcają walce z surowym klimatem i częstymi klęskami elementarnymi, jak nieurodzaje, powodzie, zarazy. Kronikarze szczegółowo opisywali szkody, jakie ludność ponosiła w czasie walk zbrojnych w pierwszej połowie XVIII wieku i surowo oceniali działalność polityczną miejscowej magnaterii.

Kronika ma znaczną wartość badawczą, zwłaszcza z uwagi na pozycję społeczną kronikarzy – włościan oraz ubogich miejscowych księży. Niezwiązani ani z ziemiańskim dworem, ani tym bardziej z magnackim pałacem, prezentowali poglądy swojego środowiska